Wat was het stil hier de laatste weken! Niet getreurd, er komen weer heel wat afleveringen van wijncast aan maar onze familiereis naar Italië stak wijnstokken in de wielen. Bijna letterlijk want overal zagen we wijngaarden. Het begon onderweg in de Elzas waar je tussen de glooiende heuvellandschappen de eerste wijnstokken ziet opdoemen. Later daarover meer, eerst naar Zwitserland! Ticino Heeft u al eens Zwitserse wijn gedronken? De kans is eerder klein. Importeurs die Zwitserse wijnen invoeren zijn dun gezaaid, de productie klein en de prijzen hoog. Wat wil je in een land waar een meeneemespresso  bijna 4 euro kost. Toch moeten Italiëgangers na de helse files aan de San Gottardo links en rechts kijken van de snelweg in het kanton Ticino. Op de flanken van de bergen zie je van ver de druivenplanten staan. Welk ras zou dit zijn? Merlot zo leerde wat gegoogle me. De Italiaanssprekende Svizzeri hebben deze Franse druif massaal aangeplant na de grote phylloxeraplaag (druifluis) in de 19e eeuw. Ze is goed voor maar liefst 85 procent van alle wijnranken in het kanton. De Gambero Rosso, de Italiaanse wijngids bij uitstek, beschouwt Ticino trouwens nog steeds als een deel van de Italiaanse wijnwereld met een eigen hoofdstuk. Faut le faire als Zwitsers kanton. Il Duce zou trots zijn op zoveel irredentisme van de hedendaagse wijnproevers -ahum. Wie rondrijdt in de buurt van Mendrisio en Lugano denkt voortaan niet alleen meer aan een veldrit en het WK van '96 (komaan Johan!) maar ook aan Merlot. Bella Italia Na het mooie Comomeer, het industriële Milaan en de vrij saaie Povlakte brengen de slingerende Apennijnen met hun tunnels en bruggen (bibberen en beven) je in Toscane. Vanaf Firenze rijd je omgeven door sangovese langs de wijngaarden van de Chianti Classico. Ettelijke kilometers verder begeleidt dezelfde druif je door het hartland van de Vino Nobile di Montepulciano. Ons verblijf lag pal in een buitenbeentje in Toscane: de DOC Cortona. In deze wijnregio speelt niet sangiovese maar syrah de hoofdrol.  Zoals je op de foto ziet, keken we uit op de olijf- en wijngaarden met de heuvels van Cortona in de achtergrond. Een mens zou voor minder dorst krijgen. Maar waarom is deze Franse druif zo'n succes in hartje Toscane? De bodem is er rijker aan klei waardoor internationale druiven beter tot hun recht komen dan op de zanderige ondergrond die zijn buur de Vino Nobile maakt tot wat hij is. Enkele interessante wijnhuizen die syrah produceren in de DOC Cortona zijn Baldetti, Leuta en Stefano Amerighi. Ook La Braccesca, het Vino Nobile-huis van Marchesi Antinori produceert heerlijke betaalbare syrahwijnen. Denk hierbij zeker niet aan de overrijpe zoetfruitige stijl van goedkope Australische shirazwijnen.  De betere syrahwijnen uit Cortona koppelen elegantie aan een peperige kruidigheid en fris donker fruit zonder te overdrijven. De diepe kleur springt meteen in het oog in vergelijking met de lichter ogende koning van de Toscaanse druiven, de sangiovese. Die mag trouwens ook in de DOC Cortona geproduceerd worden, al gebeurt dat om commerciële redenen minder. Avignonesi Het wijnhuis van Virginie Saverys, die we kennen uit een eerdere wijncast, ligt op de grens van de wijngebieden Cortona en Montepulciano. Avignonesi heeft zelfs één wijngaard op het Cortonese grondgebied voor zijn internationale druiven. Maar laat één ding duidelijk zijn: de lokale variant van de sangiovese, de prugnolo gentile, zwaait hier de plak. Als je de oprijlaan van het domein opdraait, omgeven door de pijnbomen en glooiende landschappen, waan je je in een zonovergoten Toscaans filmdecor. Tijdens ons bezoek werden we samen met de kinderen rondgeleid door gids Letizia. Niet toevallig een vrouw. Zowat alle werknemers van Virginie zijn vrouwen met kennis van zaken én met een vast contract. Dat laatste blijkt een unicum in de Italiaanse wijnbusiness verzekerde de stralende jongedame aan het onthaal me. Gids Letizia had veel oog voor de noden van onze kleine kinderen en leidde ons langs de unieke ronde wijngaard La Tonda, de synergetische moestuin, door kelders vol rijpende Vino Nobile en als top of the bill zagen we de ruimte waar de Vin Santo rijpt. Een gebouw vol kleine vaatjes van 50 liter die na jaren rijpen nog voor minder dan de helft met uitgepuurde vin santo gevuld zijn. De waarde van alle vaatjes in die ene kamer was anderhalf miljoen euro.  Toch even slikken als je je dochters vrolijk tussen zo'n kapitaal ziet dollen en spelen. Aarzel niet om je na de tour te verwennen met een uitgebreide proeverij of een paar glaasjes in de stijlvolle bar van het wijnhuis. Voor de kinderen was er biologisch appelsap uit de vallei en huisbereide grissini. Jong en oud keerden tevreden huiswaarts.  (lees voort onder de foto's) Op zoek naar een leuke rosé voor de Toscaanse avonden deed ik nog een fijne ontdekking bij Avignonesi. Eline Aloy, de dochter van Virginie Saverys en eigenares van wijnbar Avini in Antwerpen, heeft zelf een wijnlijn gelanceerd. Ventisei is de naam en dat verwijst naar de leeftijd van 26 jaar waarop Eline besloot zich professioneel op wijn te storten. Met druiven die op het terroir van Avignonesi groeien maakt ze een jonge frisse lijn met een Bianco, Rosso, Rosato, Nobile en Pet-Nat. Vooral de Rosso en de Rosato wisten ons te overtuigen van hun intense smaak én interessant prijskaartje rond de tien euro. Alle info vind je op de site van Ventisei. Moldavië in de Elzas Op de terugweg hielden we halt in de Elzas in Mittelwihr bij het domein Jean Greiner. We zochten een tussenstop om te overnachten in de buurt van Colmar en als toevalstreffer bleken de leuke gastenkamers pal in de wijngaarden te liggen. Beeldschoon bij de ondergaande zon zoals je op de foto's hieronder ziet. De uitbater Nicolas maakt er twee witte wijnen van Pinot Gris en Gewürztrainer en een zeer lichte rode jongfruitige Pinot Noir. Licht gekoeld drinkt hij heerlijk weg in de zomerzon wat we dan ook graag deden. Nicolas vertelde me dat hij ook een tweede domein heeft in Moldavië. Daar verbouwt hij volgens de biodynamica internationale druiven zoals Cabernet Franc, Merlot, Malbec en de inheemse Rara Neagra.  Op de Belgische wijnsalons geraakt hij als kleine vis uit de grote Elzasoceaan niet binnen (overaanbod) maar via zijn Moldavische rariteiten kan hij zijn waren toch bij ons slijten. Meestal in Wallonië en ook in enkele handels rondom Gent. Na wat gevloek over de accijnzen die enkele van zijn Belgische vrienden-wijnhandelaars wurgen, wenste hij ons een fijne terugrit. Terug naar het werkleven en dus ook terug in vorm voor meer wijncast! #Toscane #Sangiovese #Chianti #Avignonesi #VirginieSaverys #VinoNobilediMontepulciano #Syrah #Italië #Frankrijk #Elzas #PinotNoir #PinotGris #Gewürztraminer #Zwitserland #Ticino #Merlot

Dat politici graag wijn drinken én maken kon u al horen in de vorige afleveringen van wijncast. Karel De Gucht (Open VLD) maakt een elegante Chianti en de Umbrische buurman van Rudi Vranckx leverde jarenlang wijn aan Wetstraat 16. Maar wat drinken onze verkozenen van het volk tijdens deze verzengende zomer? Wijncast zocht het uit. Johan Van Overtveldt (N-VA) is als Minister van Financiën bevoegd voor de accijnzen op uw fles wijn. Onder het motto 'de beste stuurlui staan aan wal' drinkt hij geen alcohol. Al kent de minister naar eigen zeggen de Franse wijnstreken op zijn duimpje. Van Overtveldt heeft dus -oh ironie- zelf niets gevoeld van zijn beslissing om de accijnzen op alcohol deze legislatuur stevig te verhogen. Ook zijn partijleider Bart De Wever (N-VA) drinkt geen druppel meer. De Antwerpse burgemeester verkiest cola zero aan het fornuis maar dat is genoegzaam bekend. Wie wel een alcoholplan heeft is Maggie De Block (Open VLD). "Ik ben verliefd geworden op een witte chardonnay uit de Bourgogne" zegt de Minister van Volksgezondheid. "Mijn man en ik dronken een lekkere wijn op restaurant in de streek en we zijn meteen naar het wijndomein gereden. We hadden een chique château verwacht maar het bleek een kleine, vrij bescheiden boerderij." De favoriete witte Bourgogne van Maggie De Block is de Clos Salomon Givry 1er Cru. "De wijn is internationaal bekroond maar hij komt van zeer kleine wijngaard. De vraag is dus veel groter dan het aanbod. Gelukkig kennen we de eigenaars na al die jaren en zo zijn we zeker onze favoriete flessen", lacht De Block. Als arts benadrukt Maggie dat ze altijd met mate drinkt. Benieuwd of de coalitiepartners dit alcoholplan wel kunnen smaken. Italië boven Koen Geens kan u maar beter niet verwarren met wijnsjoemelaar Roger Geens. Daarmee zouden we de Minister van Justitie en de leuze in vino veritas oneer aandoen. Bij de CD&V zijn ze de magere jaren van goedkope miswijn ook al even ontgroeid. Geens geeft een verfijnde Italiaanse wijntip: Langhe Nebbiolo. "Ik ben fan van de wijnen uit Piemonte omwille van hun frisse toets", zegt Geens. De christendemocraat houdt van de regio in Noord-Italië die aan de voet van de Alpen ligt. "Piemonte is een heel fijne streek om te verkennen en bovendien culinair zeer interessant," velt de justitieminister zijn oordeel. Nebbiolo is de druif die gebruikt wordt in de bekende Barolowijnen. Letterlijk betekent nebbiolo: nevelachtig. Dat verwijst naar het dikke mistkleed dat tijdens de oogstperiode over de glooiende Piemontese velden hangt. Of Koen Geens even blind proeft als dame Justitia konden we niet verifiëren. Wordt er eigenlijk veel gedronken in de politiek? Vlaams Minister-President Geert Bourgeois (N-VA) licht een tipje van de sluier. "Op het einde van elke superministerraad trakteer ik mijn collega's op een fles Priorat. Een heerlijke Catalaanse rode wijn met evenveel kracht en karakter als het volk dat hem verbouwt." Als de obligate partijpolitieke agenda even aan de kant mag, kiest de Vlaamse minister-president voor wijn van de Italiaanse sangiovesedruif. Het moet zijn dat ze op het Martelarenplein goed geluisterd hebben naar eerdere wijncasts. 'Soms zondig ik met een ijsblokje' "Als je in een regering stapt, moet je water in de wijn doen" zei Hilde Crevits (CD&V) ooit in een interview. Voor haar eigen glas is ze iets minder streng in de leer. “Na een drukke dag drink ik graag bubbels, zeker in de zomer." Crevits schenkt bijna altijd cava die ze inslaat bij haar favoriete Brugse handelaar maar voor speciale gelegenheden is er champagne. "We reizen elk jaar één weekend naar de Champagnestreek om er bij plaatselijke wijnboeren wat flessen te kopen. Dat is een traditie waar aan vast hou", sprankelt Crevits. In haar kelder liggen ook enkele flessen rosé die ze van Corsica mee naar huis nam. "Op een zwoele dag durf ik er wel eens een ijsblokje in te gooien", lacht de minister. "Het moet voor mij goed koel zijn", aldus Crevits die dan toch water bij haar wijn blijkt te doen. Paarse coalitie Sven Gatz (Open VLD) staat bekend als bierliefhebber maar heeft hij ook iets met wijn? "Ik ben een levensgenieter dus drink ik inderdaad af en toe een Belgische trappist, maar ook een Schotse whisky of een goed glas Franse wijn. Niet tegelijk natuurlijk", grapt de cultuurminister. Hij spreekt nostalgisch over een welbepaalde fles Bordeaux. "Vanaf mijn late tienerjaren mocht ik bij mijn groottante een glas meedrinken van de Château Patache d’Aux die daar gewoonlijk op tafel kwam. Een Medoc-wijn met een uitstekend evenwicht tussen tannines en fruit en tussen het hout en de druif." Een wijncoalitie lijkt in de maak met sp.a-voorzitter John Crombez. Die is het aan zijn partijkleuren verplicht om rode wijn te drinken en ook hij kiest voor Bordeaux. Lussac-Saint-Emilion en Saint-Estèphe om precies te zijn. "Ik heb de liefde voor rode wijn van mijn vader geërfd", zegt Crombez. Zijn vader zei altijd, "als ze me ooit opsluiten kan het enkel draaglijk zijn met Franse rode wijn, Franse kaas en stokbrood." Daar kan Crombez junior zich iets bij voorstellen. Wat die bordelese coalitie betreft: Crombez zweert bij de rechterzijde van de Garonne/Dordogne, Gatz bij de linkse oever. Als dat ideologisch maar verteerbaar blijft. De bus naar Bordeaux Er staan trouwens nog een aantal federale excellenties te springen om een busreis naar Bordeaux te organiseren. Kris Peeters (CD&V) zweert bij een Saint-Emilion van Belgische makelij. "Chateau Villemaurine behoort tot de wereldtop", zegt de Minister van Werk. "Het domein is in handen van onze landgenoot en wijnkenner Justin Onclin met wie ik al meer dan 20 jaar bevriend ben. Er zijn trouwens verrassend veel Belgen actief in de Franse wijnbouw", weet Peeters. Of een kruidige Bordeaux goed smaakt bij een Antwerpse beuling kodnen we de minister niet ontfutselen. Hij had wel nog een boekentip: 'Wijndomein Bordeaux' over landgenoten die er wijn maken doet de vicepremier naar eigen zeggen watertanden. Amper een paar kilometer verder in Saint-Emilion ligt Château Laniote. Als de busreis daar passeert zal Philippe De Backer (Open VLD) de chauffeur aanmanen om te stoppen. Niet om te controleren of ze er in het zwart druiven plukken, wel voor de mooie vakantieherinneringen. "We waren op reis in de buurt van Bordeaux en ongelooflijk passievolle mensen stelden er hun wijn voor. Die was duidelijk met veel liefde gemaakt", herinnert De Backer. De staatssecretaris geeft nog meer van zijn privacy prijs. "De wijnmakers stuurden ons naar een klein restaurantje in de buurt genaamd 'La Puce'. Ik zat er met mijn vrouw tussen de lokale wijnboeren die er samen kwamen eten." Op veel luxe moeten de meereizende politici niet rekenen. "Betonnen gevel, plastieken stoelen en eten wat de pot schaft. Maar ik heb nooit lekkerder gegeten met een glas van hun fantastische wijn", besluit De Backer. Pannobile Bij Groen blijken ze meer dan biologische Vinho Verde te drinken. "Ik ben een groot wijnliefhebber maar geen kenner", zegt Björn Rzoska, de groene fractieleider in het Vlaams parlement. "Op restaurant in Lokeren heb ik een fijne Oostenrijkse wijn ontdekt," zegt hij. Een Grüner Veltiner misschien? "Neen een rode wijn, meerbepaald de Pannobile", gaat Rzoska door. "Er zijn maar negen telers van Pannobile en die komen elk jaar samen om hun beste wijnstalen goed te keuren. Enkel de wijn die de blinde smaaktest doorstaat mag als Pannobile op de markt komen." Rzoska heeft vooral goede herinneringen aan de 2013 van wijnhuis Pittnauer. "Ze hebben een vogel op het etiket", lacht de groene politicus "al is het vooral een heel goed jaar en een uitzonderlijke wijn." #Bordeaux #Sangiovese #politiek #rosé #Nebbiolo #oostenrijk #Frankrijk #Bourgogne #catalonië #spanje

Het Toscaanse wijnstadje Montepulciano zit met een gigantisch probleem. Een paar honderd kilometer verder in de Abruzzen zijn ze erin geslaagd de wereld te veroveren met de naam van hun stad. Al is montepulciano daar een druif. Kan u nog volgen? Welke wijndrinker kent de naam Montepulciano niet? De ene denkt aan een pittoresk stadje in Toscane, de andere aan een druif, en nog een andere aan een wijn. En nog straffer: iedereen heeft gelijk! In de Abruzzen is montepulciano een druivensoort die floreert op de glooiende hellingen tussen de Appenijnen en de Adriatische Zee. De rode wijn die ze ermee maken heet Montepulciano d’Abbruzo. Op zich geen enkel probleem, ware het niet dat ze in het Toscaanse Montepulciano ook wijn maken van een heel andere druif: de Prugnolo Gentile, een variant van sangiovese. Hoe komt dat? Lees verder onder de foto. “Het is de schuld van de Medici”, zegt Virginie Saverys van wijndomein Avignonesi in Montepulciano. De zestiende-eeuwse heersers van Firenze en Toscane namen druiven mee naar hun nieuwe landgoed in de Abruzzen. “Als eerbetoon aan de stad van herkomst hebben ze die druif de Montepulciano van de Abruzzen genoemd” vult Saverys aan. Een beetje zoals Brugge het Venetië van het noorden is en Eddy Wally The Voice of Europe. Venetië noch Frank Sinatra zaten te wachten op deze vergelijking en ook Montepulciano niet. Want niet de Toscaners wel de Abruzzers maakten van Montepulciano een klinkend wereldsucces. David tegen Goliath Welke rode wijn serveert Alitalia sinds mensenheugenis op zijn vliegtuigen? Welke wijn vind je in elke supermarkt aan een bodemprijs? Welke druif levert hectoliters acceptabele wijn op zonder veel inspanning van de teler? Het wordt een saai riedeltje dat wel verklaart waarom de druif, de wijn en het merk Montepulciano d’ Abruzzo zo sterk staan. Over naar die arme Toscanen. De renaissancekoepel van de San Biagiokerk werpt zijn statige schaduw over de vallei vol pijnbomen en cipressen. Op en rond de heuvel wordt Montepulciano wakker onder een frisse lentezon. De gevoelige groene bolletjes aan de wijnranken hebben nog een paar maand nodig om te veranderen in de sappige sangiovesebessen voor de Vino Nobile di Montepulciano. Hier mikt men niet op sloten bulkwijn, wel op selectieve kwaliteit. Breng dat maar eens aan de man bij een consument die bij het woord Montepulciano denkt aan dat andere imago en prijskaartje. “Een echte handicap op de internationale markt”, zegt Saverys. De recentste cijfers bevestigen dat. De DOC Montepulciano d’Abruzzo produceerde 857.500 hectoliter wijn, de wijngaarden in Montepulciano leverden 'amper' 53.500 hectoliter Vino Nobile op en nog eens 23.700 hectoliter aan Rosso di Montepulciano. Die laatste is de tweede wijn van de streek, ook gemaakt van sangiovese maar fruitiger want minder lang gerijpt. De Abruzzen lijken aan het langste eind te trekken. Al zegt kwantiteit niet alles Een Nobele Oplossing “Al jaren probeer ik de burgemeester van Montepulciano en de baas van de wijnregio te overtuigen om Montepulciano weg te laten van het etiket” zegt Virginie Saverys. “Het blijft moeilijk in een land van tradities, maar toch begint er stilaan iets te bewegen” glundert de topvrouw van Avignonesi. Samen met vijf andere topproducenten in de regio hebben ze L’Alleanza opgericht. Een alliantie die vanaf deze herfst een Nobile op de markt brengt, zonder vino of Montepulciano op het etiket. In de fles zit een echte terroirwijn van 100% sangiovese. De bedoeling is om met een topproduct de concurrentie aan te gaan met dat andere sangioveseplezier uit de streek: Brunello di Montalcino. Want “Toscane is altijd nobel geweest” luidt de slagzin van de alliantie. “Amerikaanse wijnjournalisten spreken mij soms achteloos aan over mijn Vino Nobile di Montalcino” zucht Virginie Saverys. De vraag blijft dus of deze naamsverandering alle verwarring uit de wereld zal helpen. Laat dit artikel alvast een schot voor de boeg zijn. Denk ook niet dat elke Vino Nobile sowieso top is en elke Montepulciano d'Abruzzo bulkwijn. In elke streek heb je topproducenten, middelmatige en compleet ondermaatse. Beide druiven geven ook heel andere wijnen dus proef en oordeel vooral zelf. En geef toe: u heeft nu een goed verhaal bij een volgend Toscaans of Abruzzees glas. #Sangiovese #VinoNobilediMontepulciano #MontepulcianodAbruzzo #Avignonesi #VirginieSaverys #Italië #druif

'In Italië vind je topwijn voor 10 euro, probeer dat maar eens in Bordeaux' Virginie Saverys ademt wijn. Vino Nobile om precies te zijn. Met een ongebreidelde passie voor de natuur leidt ze het wijnhuis Avignonesi. Bekend voor zijn elegante Vino Nobile di Montepulciano. Eén van dé grote Toscaanse wijnen die net zoals Brunello en Chianti gemaakt is van de sangiovesedruif. "De koning van de Italiaanse druiven" zegt Virginie en ze teelt hem dan ook nog eens biodynamisch. Wat is die biodynamische wijnbouw? Hoe belandt een juriste uit een miljonairsfamilie tussen de Toscaanse wijnranken? Vanwaar de verwarring met Montepulciano d'Abruzzo? En wat met het almaar grilliger wordend Toscaanse klimaat? Virginie gaf alle antwoorden in de schaduw van het Antwerpse Museum voor Schone Kunsten in Avini. Een wijnbar, geleid door Eline de dochter van Virginie, waar je tientallen heerlijke Italiaanse wijnen per glas kan proeven. De wijnen van Avignonesi kan je uiteraard rechtstreeks kopen bij Avini in Antwerpen en ze worden over het hele land verdeeld door Licata Vini. Wegdromen van Toscane en Vino Nobile kan hieronder via de sfeervolle instagramaccount van het wijnhuis. Ga er snel op zoek naar de schapen en de amfoor uit deze aflevering! #Toscane #Avignonesi #VinoNobilediMontepulciano #VirginieSaverys #Licata #Italië #Sangiovese #Biodynamica #Wijnbouwer

Grand Cru In Wommelgem ligt een wijnwalhalla zonder weerga. Petrus, Mouton-Rothschild, Romanée-Conti, Sassicaia of Château d'Yquem: bij Belgium Wine Watchers vind je ze allemaal en dat in jaargangen die teruggaan tot 1915. Al zeventien jaar specialiseert Chris Thiran zich in het opspeuren van waardevolle privé-wijnkelders om op de markt te brengen. Hou u vast voor een wijncast die de grote bedragen en namen niet schuwt. Wist u bijvoorbeeld dat Walen vooral Bourgogne inslaan en Vlamingen Bordeaux? Dat de Gentse en Kortrijkse bourgeoisie in de jaren '60 en '70 massaal investeerde in wijnkelders waar ze nu vanaf willen? Dat er elke week voor duizenden euro's paletten vol wijn vertrekken naar Singapore en Hong Kong? En raad eens waar enkele wijnhandels uit Bordeaux hun topflessen uit 'eigen streek' inslaan? Dat en veel meer hoor je in deze aflevering. Luxeloten Chris had ook een primeur veil voor wijncast (en het was geen Bordeaux). Vanaf eind deze zomer kan je via Best Wine Auctions, een gloednieuwe veiling, bieden op de crème de la crème van het aanbod van Belgium Wine Watchers. Denk aan een uniek lot van 7 flessen Château d'Yquem uit 1947. Ik zag ook een rijtje Mouton-Rotschilds liggen dat teruggaat van de laatste jaargang tot diep in de jaren '40. Wat een heerlijk zicht, al die kunstzinnige unieke etiketten op een rij! Om van enkele zeldzame magnums van Romanée-Conti nog maar te zwijgen. Wie een groot wijnhart en dito portefeuille heeft, houdt de site van Belgium Wine Watchers dus maar beter in de gaten. Maar eerst: luisteren! #Azië #Bordeaux #Bourgogne #Yquem #BelgiumWineWatchers #wijnhandel #Frankrijk

'Mijn buurman in Umbrië leverde wijn aan Verhofstadt en Di Rupo' Wat weet u over Rudi Vranckx? Midden-Oosten.....VRT-journalist.....Oorlog.......Sjaaltje.........en........en....euhm Wijn! Correct. Al zal Rudi zelf Umbrië zeggen. Het groene hart van Italië waar hij sinds enkele jaren in de buurt van Todi een huis heeft op een heuvel. Mét een wijngaard. Geniet van een wijncast over 400 liter mislukte wijn, stinkende stallen, druivenvretende everzwijnen en het Italiaanse inburgeringsexamen bij uitstek: je wijn laten proeven door de boeren van het dorp. Wie Rudi's wijn bij ons wil proeven is er trouwens aan voor de moeite. Waarom? Dat ontdek je door te luisteren! De wijn van Rudi's Umbrische buur die levert aan Wetstraat 16 kan je wel vinden via de site van Cantina Peppucci. Salute! #RudiVranckx #Umbrië #Sangiovese #Sagrantino #Todi #Italië

Ik weet niet hoe het bij u zit, maar bij mij neemt het witte-wijnseizoen een vliegende start vanaf april. De schuldige? Het witte goud: de asperge. Die passeert elke week minstens één keer op het bord en daar hoort witte wijn bij. Geen discussie. Volgens het klassieke kookboek kies je als begeleider een Pinot Blanc of een Sauvignon Blanc uit de Loire. Lekker veilig, niets mis mee. Maar de wijnhandelaren en supermarkten zijn zo divers in hun aanbod dat niet variëren doodzonde is. Mijn devies: ga eens voor een uitdaging met een G. Weense Wals Een Grüner Veltliner uit Oostenrijk is heerlijk zesty citrusfris. Het granny-smithzuurtje dat je proeft gaat als geen ander bij de scherpe bitterheid van asperges uit volle grond. De druif is ook ideaal als tegengewicht bij een slaatje met intens smakende stukjes rauwe asperge. Alle supermarktketens hebben tegenwoordig een Grüner Veltliner in de aanbieding voor een euro of zeven. Voor een klein beetje meer haalt u bij de wijnhandelaar nog meer klasse in huis. Aarzel trouwens niet om goed te walsen met het glas: de Grüner Veltliner speelt de eerste viool rond Wenen en de Donau. Grillige ‘Griek’ Ook Italië heeft een leger G-wijnen die hun zuiderse charmes maar wat graag uitproberen op onze Vlaamse schone. Wat dacht u van een Siciliaanse Grillo. Minder populistisch dan Beppe en zijn 5-sterrenbeweging, wel even democratisch qua prijs. Grillo is bezig aan een opmars in onze rekken. Denk aan echte plezierwijnen die ideaal passen bij asperges op een terrasje onder de lentezon. Of nog: op de vulkanische tufsteen rond Napels vinden we de Greco. In Campanië Greco di Tufo genoemd. Een aromatische topdruif die -in de handen van goeie wijnmakers- de mineraliteit van de bodem vertaalt. Ga bij Grillo en Greco voor de friszure flessen en vermijd de overrijpe zoetigheid die helaas opduikt in te goedkope bulkvarianten. Een beetje trial and error dus. Maar heeft u iets tegen proeven? Soavemente In het noorden van Italië vinden we nog een prikkelende G-spot: de Soave-appelatie nabij Verona. Waar zit dan de G? Bij de Garganegadruif die ze in de fles stoppen. In een niet zo ver verleden werd Garganega vakkundig mismeesterd door industriële producenten die gemakkelijk winst maakten met hoge opbrengsten per hectare. Lees: zure transparante flutwijntjes zonder enige smaak. Nog steeds vlot te vinden in de Italiaanse supermarkt in 3-literflessen of helaas in het glas bij malafide restaurateurs in Venetië of Verona die hun menu turistico slijten zonder enig eergevoel (maar mét afschuwelijke foto's van elk gerecht). Vergeet deze horror, terug naar het orgasme op de tong. Want gelukkig waait er bij veel producenten een moderne wind van lagere opbrengsten, moderne vinificatie en frisse elegante resultaten. Kies bij voorkeur voor een Soave Classico uit het historische kernland van de appelatie. Strengere oogstvereisten en de vulkanische bodem geven een verfijnde wijn met meer karakter dan de reguliere Soave. Persoonlijke favoriet: het wijnhuis Pieropan. Nog een voordeel als u een Soave op tafel zet: u kan bij vrienden uitpakken met een wijnweetje. Vaak wordt de Garganega bijgestaan door een andere druif die doet denken aan een personnage uit Friends. U zal het nooit vergeten. Kent u Joey Trebbiano? Ik heb het over Trebbiano di Soave. How you doin’? Casanova Afsluiten doen we in het groene hart van de laars in Umbrië. Daar grossiert de Grechetto, letterlijk ‘klein Griekje’, in witte eenvoud. Ze maakt samen met een hoop andere druiven deel uit van de alom bekende witte Orvieto-wijn. Ook hier geldt het verhaal van Soave en de switch van bulk naar kwaliteit. Toch verkies ik Grechetto in zijn pure vorm zoals enkele producenten in Montefalco (Perticaia en Arnaldo Caprai) hem interpreteren. Een friszure aromatische maaltijdbegeleider. Kortom de ideale Casanova voor onze Vlaamse witte maagd. En nu schillen en drinken! #asperges #grechetto #soave #italie #oostenrijk #Foodpairing #grillo #grünerveltliner

De grootste familie van Vlaanderen houdt van wijn. Zoveel is duidelijk na mijn bezoek bij de collega's van Radio 2. Britt van Marsenille en Cathérine Vandoorne van De Madammen maakten tijdens hun Italiaanse week graag tijd voor een babbel over wijncast. Hoe dat klonk en eruitzag ontdek je hierboven en hieronder! Had ik al gezegd dat ook Flair wijncast ontdekt heeft? Klik snel op deze link en ontdek het fijne artikel op de Flair-site. Tot de volgende wijncast.... coming soon. Salute! #Media #Radio2 #CathérineVandoorne #BrittvanMarsenille #DeMadammen #Interview #Italië #wijncast

'Een Belgische vrouw tussen de Franse wijnboeren? Dat wekt argwaan' Wijn maken is een keiharde business. Als voormalig consultant dacht Kathleen dat ze haar toekomstige winst in excelbestanden kon gieten en voorspellen. Toen kwamen hagel, mislukte oogsten en personeelsproblemen. Om over de bemoeizieke Fransen nog maar te zwijgen. Sinds 2010 runt Kathleen Van den Berghe samen met haar man Sigurd Mareels Château de Minière. Een heus wijnkasteel in Ingrandes-de-Touraine niet zo ver van Tours in de AOC Bourgeuil. Ze doen het al acht jaar op hun manier ook al botst dat wel eens met streekgenoten of het klimaat. De enige weg is die vooruit en die van de keuze voor kwaliteit. Geniet van een pittige podcast met een gedreven wijnvrouw die weet wat ze wil. Wie de elegante Cabernet Franc, Chenin Blanc, rosé of rode bubbels van Kathleen wil ontdekken, surft snel naar de online shop van Château de Minière. Na een paar keer klikken en betalen wordt de wijn simpelweg bij u thuis geleverd. Foto's © Château de Minière #Wijnbouwer #Loire #Frankrijk #CheninBlanc #CabernetFranc #ChâteaudeMinière #KathleenVandenBerghe

'Ik kan druiven plukken maar liefst niet te lang' De atheïst en de godendrank. Zo zou je deze allereerste wijncast kunnen noemen. We beginnen dan ook met een klepper: politicus en wijnbouwer Karel De Gucht. De liberaal was minister, partijvoorzitter, eurocommissaris en kent de Wetstraat van binnen en van buiten. Tegenwoordig is De Gucht even vaak te vinden op zijn heuvel in Gaiole in Chianti ten noorden van Siena in Toscane. Op zijn domein La Macinaia maakt hij vier wijnen: een elegante Chianto Classico, een Riserva (die iets langer op houten vaten rust), een Rosso Toscano (de instapwijn) en een frisse Rosato. Zet u schrap voor een podcast met een boerenzoon over voeling met de grond, Italiaanse manieren en de prijs van een goeie Chianti. De wijnen van de familie De Gucht zijn te koop bij Vasco Group of Wijnen Dercor. Voor de totaalbeleving moet u in Toscane zijn want La Macinaia is ook te huur als vakantievilla. Voor een nacht telt u al snel 1000 euro neer, maar binnenkijken kan ook en is iets democratischer via deze link. #Toscane #Chianti #DeGucht #Italië #Wijnbouwer #Sangiovese

Zomer 2014. Onze reis naar Umbrië zat erop en ik moest vaststellen dat ik twee weken lang enkel lekkere wijn had gedronken voor geen geld. In de auto zat een karton met 6 flessen van een wijntje dat we ontdekt hadden tijdens een diner op een wijndomein. Wat erin zat wist ik niet, dat het goed smaakte des te meer. Dat moet de laatste keer geweest zijn dat ik de Gottardtunnel doorkruiste met zo weinig flessen in de auto. Met die heerlijke smaak nog in mijn mond besloot ik om een wijnavond met vrienden te organiseren. Het thema was logisch: wijn uit Umbrië. Het doel nog logischer: genieten én bijleren. Als organisator begon ik mijn zoektocht langs druiven, streken, websites en podcasts. Na één muisklik kon ik vaststellen dat er heel veel wijnpodcastst in het Engels en het Italiaans waren. Maar geen enkele in het Nederlands. Vele wijnavonden volgden, altijd rond een andere streek van Italië. Mijn research bleef zich uitbreiden met dank aan handige sites vol info zoals die van Licata Vini en hun wijnboek Salute van de hand van advocaat en wijnkenner Roeland Verbist . Al snel stond er ook een inhoudelijk sterk en vlot geschreven Amerikaans boek op mijn schap: Vino Italiano. En dan waren er nog de Duitse en Italiaanse onlinewijnhandels zoals Superiore of Call me Wine die uitblinken in het oplijsten van punten en accolades door de Gambero Rosso, Robert Parker, Wine Enthousiast, etc. Onlinehandels die bovendien vaak pakken goedkoper bleken dan de Belgische importeur en dat aan de deur geleverd. Auwch. Werk aan de e-commerce en accijnzenwinkel. Bleven ook altijd terugkomen: de podcasts over Italiaanse wijn. Een graag geziene gast in mijn oortjes was Monty Waldin van de Italian Wine Podcast. Informatief, met kennis van zaken zonder te vervelen. Soms vergreep ik me ook aan het Amerikaans groepsgeleuter van Wine Wars waar ze hun passie voor Star Wars integreren in het wijnproeven (ik verzin het niet). Vaak te druk maar onbevangen in hun analyse. Aan het andere uiterste van het spectrum zit dan weer DiWinePodcast. Zoals je aan de rare Engelse titel kan zien is het een kurkdroge Italiaanse show waar de ene dottore de andere professore met iets te veel egards over wijn bevraagt. Al komt de liefhebber van technische details veel te weten. Wijnavond na wijnavond bleef het gevoel knagen dat er in Nederlandstalig podcast land niets over wijn te vinden was. De uitkomst voor dat knagende gevoel is deze site en bijhorende podcast geworden. Een hobbyproject geboren uit mijn passie voor wijn en radio. En dat wijntje uit Umbrië? Dat bleek een intense blend van 33% sangiovese, 33% merlot en 33% cabernet sauvignon. Helaas zijn alle flessen (zie foto) al op. Gelukkig lonkt de jaarlijkse trek naar Italië al om de hoek. #podcast #wijncast #umbrië #dennis

Mijn favoriete druif? Dan denk ik aan de groene heuvels van Umbrië, de avondlijke terrassen in Firenze en de zonsondergang aan het meer van Bolsena. Ik heb het over sangiovese, de koning van de Italiaanse druiven. De legende wil dat de naam sangiovese afgeleid is van het bloed van Jupiter (sanguis Iovis). Wat er ook van zij, ik vind sangiovese een druif die als geen ander wijnen geeft die je het hele jaar rond kan drinken. Jong en fruitig in de lente of zomer, zwoeler en houtgerijpt in de donkere maanden. Chianti, Brunello, Vino Nobile di Montepulciano, Morellino di Scansano en Montefalco Rosso zijn enkele appelaties waarin sangiovese een hoofdrol speelt. Voor wie het graag simpel houdt: het leeuwendeel van de rode wijn uit Toscane en Umbrië heeft wel iets van sangiovese in de fles. Hoe herken je de druif in het glas? De geur is het meest typisch aan sangiovese. Je krijgt in je neus altijd iets aards gecombineerd met fruitige kersen. Hoe complexer de wijn hoe meer de boswandeling overheerst, hoe jonger hoe fruitiger de neus. Soms durft het wel eens animaal te ruiken (de stal) al zal dat bij een goeie wijn niet storen. Volgens mij kan zelfs een wijnleek de sangiovesegeur leren herkennen omdat hij zo typisch is. In de mond worden die aroma's versterkt en is er altijd een frisse toets aanwezig. Een zuurtje zoals Sergio Herman het in zijn onnavolgbare Zeeuws zegt. Dat zuurtje maakt een sangiovesewijn een ideale maaltijdbegeleider en hét excuus voor de Italiaane contadini om te blijven drinken. Geef hen eens ongelijk. Elke boer in Toscane of Umbrië heeft wel een aantal rijen sangiovese staan voor eigen gebruik. Die gooien ze in de herfst in grote cementen cuves en vanaf de lente is het plezier daar. Jonge fruitige wijntjes, beaujolaisstijl voor bij de dagelijkse maaltijd. Vaak ook lekker gekoeld, jawel. Schrik in de laars dus niet als uw glaasje rode huiswijn op restaurant fris in het glas komt. In Pisa en Firenze doen ze het zelfs met Chianto Classico. Zulke vlotte doordrinkers zijn een ideale begeleider bij pizza, pasta met tomatensaus of een insalata caprese. Heerlijk onder de lentezon. In de herfst grijp ik liever naar iets stevigere varianten. Waar het fruitige gebalanceerd wordt door een fijne houttoets. Een Montefalco Rosso past als geen ander bij een risotto met paddestoelen. In deze Umbrische wijn krijg de sangiovese het gezelschap van de diepdonkere sagrantinodruif. Een huwelijk van een elegante dame met een kleine bodybuilder. Zalig én interessant geprijsd. Umbrië is vaak goedkoper in de fles dan Toscane. Een houtgerijpte Chianti Classico of Vino Nobile di Montepulciano zijn ook niet te versmaden. Kortom voor elk wat wils. Salute! #druif #Italië #Toscane #Umbrië #Chianti #Foodpairing #VinoNobilediMontepulciano #Sangiovese